 |
وەرگێڕانی لە ئینگلیزییەوە: ئاسۆ کەریم
كاس مود، پێناسه‌يه‌كى كاريگه‌رى بۆ پۆپۆليزم وه‌ك ئايديۆلۆژیيه‌ك له زنجيره‌يه‌ك باس و لێكۆڵينه‌وه‌دا كه به شێوه‌يه‌كى سه‌ره‌كى ته‌كه‌زيان له‌سه‌ر حزبه پۆپۆليسته ڕاستڕه‌وه‌كانى ئه‌وروپا بووه، پێشنيار كردووه:
"پۆپۆليزم ئايديۆلۆژیيه‌كى ميانڕۆ-ته‌نكه كه كۆمه‌ڵگه بۆ دوو گرووپى هاوچه‌شن و پێكناكۆك دابه‌ش ده‌كا- خه‌ڵكى "پاڤژ و بێگه‌رد" له به‌رانبه‌ر "ده‌سته‌بژێرێكى گه‌نده‌ڵ"دا- و، پێدا ده‌گرێ كه ده‌بێ سياسه‌ت ده‌ربڕێكى خواست و ويستى گشتيى خه‌ڵك بێ." [28]
لێره‌دا پۆپۆليزم به‌ر له هه‌موو شتێ بريتييه له كۆمه‌ڵێ ئايديا كه به دژبه‌ريى نێوان خه‌ڵك و ده‌سته‌بژێر له ئايديۆلۆژییه‌كانى ديكه جودا ده‌كرێته‌وه، هه‌روا له سه‌ره‌وه‌بوونى سه‌روه‌ریى ميللى كه خواست و ويستى چاكه‌خوازيى خه‌ڵك له به‌رانبه‌ر گه‌نده‌ڵيى ئه‌خلاقيى ئه‌كته‌ره‌كانى ده‌سته‌بژێر دا ده‌نێ.
به پشتبه‌ستن به كاره‌كانى مايكل فريده‌ن كه تيۆريزانێكى سياسييه [29]، ئايديۆلۆژى لێره‌دا بريتييه له كۆمه‌ڵێ ئايديا و بيروڕاى پێكه‌وه‌به‌ستراوى شل و خاو. له كن فريده‌ن، ئايديۆلۆژییه‌كان بريتى نين له سيسته‌مگه‌لێكى توندوتۆڵى فيكر كه ڕه‌گ و ڕيشه‌يان به‌ناو تيۆريى سياسيدا ڕۆ چووبێته خوارێ، به‌ڵكه زێتر "چوارچێوه‌يه‌كى شرۆڤه‌كارين وه‌كوو ئه‌نجامێكى ده‌عه‌مه‌لهێنانى ئايدياكان و داڕشتنيان به‌شێوه‌ى چه‌مك له‌ناو زمانێكدا." [30] ئه‌و ئايديۆلۆژييه ميانڕۆ- باريكانه، ئه‌وانه‌ن كه وه‌ڵاميان بۆ پرسه كۆمه‌ڵايه‌تييه- سياسييه سه‌ره‌كييه‌كان پێ نييه و، له‌م سه‌رينه‌وه ده‌كارن له‌گه‌ڵ يه‌كتردا هه‌ڵبكه‌ن و بگونجێن، چونكه پۆپۆليزم له لايه‌ن "مود"ه‌وه وه‌ك ئايديۆلۆژیيه‌كى هه‌مواركراوى له‌بار پێناسه كراوه، ده‌كرێ له سه‌رووى دابه‌شبه‌ندى و دژبه‌ريى ئايديۆلۆژييه‌وه بێ و، هه‌م له بانگه‌وازى پۆپۆليسته چه‌پڕه‌وه‌كان و هه‌م له بانگه‌وازى پۆپۆليسته ڕاستڕه‌وه‌كاندا به‌كار بهيندرێ: "چ ئه‌دگار و سه‌روسه‌كوتێكى ئايديۆلۆژى به پۆپۆليزمه‌وه ده‌نووسێ و ده‌لكێت، ده‌وه‌ستێته سه‌ر به‌ستێنى كۆمه‌ڵايه‌تى- سياسى كه ئه‌كته‌ره پۆپۆليسته‌كان، خه‌ڵكيان تێدا ساز ده‌ده‌ن." [31]
ڕێچكه‌ى فيكريى كاس مود، كاريگه‌ريى زۆرى له‌سه‌ر لێكۆڵينه‌وه‌ى زانستى سياسى له‌باره‌ى پۆپۆليزمه‌وه هه‌بووه، به‌تايبه‌تى ئه‌و لێتۆژينه‌وانه‌ى كه ته‌كه‌زيان له‌سه‌ر حزبه ڕاستڕه‌وه پۆپۆليسته‌كانى ئه‌وروپا كردووه [32]. نموونه‌يه‌كى ئه‌وه، شيكردنه‌وه‌كه‌ى (2010)ى "پانۆفيسكی"يه له‌باره‌ى پۆپۆليزمى پۆلۆنييه‌وه. پانۆفيسكى ئايديۆلۆژیى پێ "چوارچێوه‌يه‌كى فيكرييه" كه هاوكاریى ئه‌كته‌ره‌كان ده‌كا واقعى سياسیى پێ شى بكه‌نه‌وه و ڕێنوێنیى كارى سياسیى پێ بكه‌ن. پانۆفيسكى پێناسه‌كه‌ى كاس مودى بۆ پۆپۆليزم په‌سند كردووه و جه‌خت له‌سه‌ر گرنگيى سه‌رچاوه‌ى كولتووريى دانيشتووانێكى دياريكراو ده‌كاته‌وه وه‌ك زه‌خيره و تفاقێكى هاوبه‌ش و نموونه‌گه‌لێكى ڕێكخراوه‌يى، به‌گشتيتريش "ئه‌و به‌ندوباوانه‌ى كه ڕه‌وايى به ڕووه تايبه‌ته‌كانى كار و كرده سياسييه‌كان ده‌ده‌ن" [33] هه‌روا پانۆفيسكى ده‌ڵێ: "بزووتنه‌وه پۆپۆليسته‌كان له‌و جێيانه‌دا سه‌ر كه‌وتوون كه توانيبێتيان ڕايه‌ڵه‌يه‌ك له‌گه‌ڵ كه‌لتوورێكى باودا دروست بكه‌ن." له نموونه‌ى پۆلۆنيادا، له بابه‌تى ئه‌و "ڕاستى"يه به‌ناو يه‌كلابووه‌وه‌دا كه ده‌ڵێ: "هه‌موو پۆلۆنييه‌كان، كاتۆليكن." به‌م ئه‌رگيومێنته، پانۆفيسكى پۆپۆليزم وه‌ك ئايديۆلۆژیيه‌ك دێنێته ناو وتووێژ و، هه‌روا باس له ڕۆڵى چه‌مكه تراديسيۆنه‌كانى نه‌ته‌وه‌یش وه‌ك سه‌رچاوه‌گه‌لێكى سازدانى پۆپۆليستى ده‌كا.
پێناسه‌كردنى پۆپۆليزم وه‌كوو ئايديۆلۆژييه‌ك شۆپ و شوێنه‌وارێكى تايبه‌تى له‌سه‌ر ئه‌و ڕێچكه و ميتۆده هه‌يه كه لێتۆژينه‌وه‌ى پێ له‌باره‌ى پۆپۆليزمه‌وه ده‌كرێ. ئه‌گه‌ر يه‌كه‌م جار و له‌پێشه‌وه پۆپۆليزم وه‌ك كۆمه‌ڵێ ئايديا ببينرێ، ئه‌وا ده‌بێ ديراساتى ئه‌زموونگه‌ریى به‌دوادا يێ كه به شێوه‌يه‌كى سه‌ره‌كى سه‌رنجى به‌ياننامه به‌رنامه‌يیيه‌كانى ئه‌كته‌ره سياسييه‌كان بده‌ن و وه‌كوو يه‌كه‌ى سه‌ره‌كيى شيكردنه‌وه مامه‌ڵه له‌گه‌ڵ ئه‌و به‌ياننامه و به‌رنامه و پرۆگرامانه‌دا بكه‌ن. له‌وما زۆربه‌ى لێكۆڵينه‌وه‌كانى ئه‌م ئاقار و تراديسيۆنه، ته‌كه‌ز له‌سه‌ر واژه‌وار (ئه‌ده‌بيات- literature)ى حزبى ده‌كه‌ن، جا چ له فۆرمى مانيفيستۆى گشتيدا بن، يان بڵاوكراوه‌ى ناوخۆى حزبى بن، تا دواتر بكرێ ئه‌و ئه‌كته‌ره سياسييانه‌ى، ئه‌و ئه‌ده‌بياته‌يان به‌رهه‌م هێناوه (حزبه‌كان يان سه‌ركرده‌كانيان)، وه‌ك پۆپۆليست يان ناپۆپۆليست پۆلين بكرێن. ديراسه‌كردنى ده‌قه حزبييه‌كان عاده‌ته‌ن له ڕێگه‌ى شيكردنه‌وه‌ى چلۆنايه‌تيى ناوه‌رۆكى ئه‌و ده‌قانه ئه‌نجام ده‌درێ. [34] وێڕاى ئه‌و هه‌وڵانه‌ى كه به‌م دوايیيانه دراون بۆ به‌كارهێنانى شيكردنه‌وه‌ى حيسابييانه‌ى ده‌ق-يش [35]. لێ خوێندنه‌وه‌ى چروپڕى كه‌ره‌سته حزبييه‌كان، ڕه‌نجێكى زۆرى ده‌وێ؛ زۆربه‌ى ديراساته‌كان له‌م تراديسيۆنه‌دا ته‌كه‌ز ده‌كه‌نه سه‌ر چه‌ند كێسێكى تايبه‌ت به وڵاتان و پاشان نموونه‌ى بچووكيان لێ، بۆ به‌راوردێكى بان-نه‌ته‌وه‌يى، وه‌رده‌گرن.
پۆپۆليزم وه‌ك ستايلێكى گوتاربێژى
ڕێچكه‌يه‌كى ديكه‌ى ئه‌لته‌رناتيڤ، له برى ئه‌وه‌ى پۆپۆليزم ئايديۆلۆژیيه‌ك بێ، پۆپۆليزم وه‌ك ستايلێكى گوتاربێژى پێناسه ده‌كا. دى لا تورى [36] له شيكردنه‌وه‌ى سياسه‌تى پۆپۆليستيى ئه‌مريكاى لاتيندا، پێناسه‌ى پۆپۆليزم وه‌ك "گوتارێك كه سياسه‌ت وه‌ك ململانه‌ى مۆراڵى و ئه‌خلاقى له نێوان خه‌ڵك و ئۆليگارشيدا وێنا ده‌كا." هاوكينز [37] كه له ڕوانگه‌يه‌كى به‌راوردكارييه‌وه سه‌يرى كێس و نموونه‌كانى پۆپۆليزم له هه‌موو سه‌رده‌م و جێيه‌كدا ده‌كا، پۆپۆليزم وه‌كوو گوتارێكى بێبار تيۆريزه ده‌كا كه ڕه‌هه‌ندێكى مۆراڵى به كێشه‌وبێشه سياسييه‌كان ده‌دا. [38] هه‌ر به‌م ڕۆحيه‌ته‌وه، كازين [39] له شيكردنه‌وه مێژووييیه‌كه‌ى بۆ پۆپۆليزمى ئه‌مريكى، پێناسه‌ى پۆپۆليزم وه‌ك زمانێك ده‌كا كه له لايه‌ن ئه‌و كه‌سانه‌وه به‌كار ده‌هێنرێ و قسه‌ى بۆ زۆرينه‌ى خه‌ڵك پێ ده‌كه‌ن. هاوشێوه‌ى پێناسه‌كه‌ى كاس مود بۆ پۆپۆليزم وه‌ك ئايديۆلۆژیيه‌كى ميانڕۆ- ته‌نك، كازين پێ داده‌گرێ كه ستايلى سياسيى پۆپۆليزمى ئه‌مريكى له‌سه‌ر دووانه‌ى نێوان "ئێمه" و "ئه‌وان"دا ڕۆ نراوه. لێ به لاى كازينه‌وه، پۆپۆليزم ئايديۆلۆژیيه‌ك نييه كه كاكڵه و جه‌وهه‌رى باوه‌ڕى ئه‌كته‌ره تايبه‌ته سياسييه‌كان ديارى بكا، به‌ڵكه به لاى كازينه‌وه شێوازێكى ده‌ربڕينى سياسييه كه به شێوه‌يه‌كى "ئينتيقائى" و ستراتيژى هه‌م له لايه‌ن چه‌په‌كان و هه‌م ڕاستڕه‌وه‌كان، هه‌م ليبراڵ و كۆنه‌پارێزه‌كانه‌وه، دێته به‌كارهێنان.
سه‌ربارى پێكچوونى ڕوون و خوياى نێوان ڕێچكه‌ى فيكرى (ئايديۆلۆژى) و ڕێچكه‌ى گوتاربێژى، لێ جياوازييه بچووكه‌كانى نێوان ئه‌و دوو رێچكه‌يه، ناوه‌ڕۆك و ده‌لاله‌تێكى تيۆرى و ميتۆدۆلۆژيى گرنگيان هه‌يه و پاڵ به لێتۆژه‌رانه‌وه ده‌نێن به ئاقارى شێوازگه‌لێكى جوداى لێوه‌كۆڵينى ئه‌زموونگه‌ريدا هه‌نگاو هه‌ڵێننه‌وه. ده‌لاله‌تى هه‌ره گرنگ په‌يوه‌نديى به يه‌كه‌كانى شيكردنه‌وه و ته‌رازو و سكێل (Scale)ه‌كانى "پێوان"ه‌وه هه‌يه كه له ديراسه‌كردنى پۆپۆليزمدا به‌كار هاتوون: دانانى پۆپۆليزم وه‌كوو ستايلێكى سياسى، بوار بۆ كاراكردنى پۆپۆليزم ده‌كاته‌وه وه‌ك موڵكايه‌تييه‌كى زنجيره‌يى و پله به پله‌ى نموونه‌گه‌لێكى تايبه‌تيى ڕاده‌ربڕينى سياسى [40] له برى ئه‌وه‌ى ببێته سيما و خه‌سڵه‌تێكى جه‌وهه‌ريى حزبه سياسييه‌كان يان سه‌ركرده سياسييه‌كان و به دووانه‌ييه‌كى ساده: پۆپۆليست / ناپۆپۆليست پۆلين بكرێ. چونكه ئه‌كته‌ره سياسييه‌كان ده‌كارن زۆر ئاسانتر له گۆڕينى ئايديۆلۆژییه‌كانيان، شێوه و شكڵى ستايلى گوتاربێژى و ژيربێژيى خۆيان بگۆڕن، له‌وما به‌پێى ئه‌م پێناسه‌يه، ده‌كرێ زۆر وردتر به دواى جياوازييه‌كاندا بچين، چ له ڕووى ئاست و چ له ڕووى جۆره‌كانى سياسه‌تگه‌لى پۆپۆليستى له نێوان دوو ئه‌كته‌رى سياسى يان زێتردا [41].
جياوازى و هاوێركردنى پۆپۆليزم وه‌كوو ئايديۆلۆژی و وه‌كوو شێواز، ديگان و هوفتون [42] ده‌ستيان له‌سه‌ر داناوه و ده‌ڵێن فامكردنى پۆپۆليزم وه‌كوو سيما و ئه‌دگارێكى ئاخاوتن و قسه‌ى سياسى نه‌ك وه‌ك ناسنامه‌يه‌كى ئه‌كته‌ره سياسييه‌كان "هه‌ڵسه‌نگاندن و ڕوانگه‌ى ئێمه له‌سه‌ر دووانه‌ى پێكناكۆك لا ده‌به‌ن - داخوا حزبێك پۆپۆليسته يان نا- بۆ سه‌ر پله‌ى پۆپۆليزم - داخوا حزبێكى دياريكراو خه‌سڵه‌ت و بيچمى پۆپۆليستانه‌ى كه‌متر يان زۆرتر له حزبێكى ديكه هه‌يه" [43]. له‌وه‌یش زێتر، ئه‌و پله پۆپۆليزمه‌ى كه ئه‌كته‌رێكى سياسيى دياريكراو به‌كارى ده‌هێنێ، له‌وانه‌يه به‌گوێره‌ى هه‌لومه‌رج و پێڤاژۆ و كات و قۆناغ بگۆڕێ، له كاتێكدا ئه‌و ئه‌كته‌رانه‌ى هه‌ڵوێست و بۆچوونێكى ئاشكراى ئايديۆلۆژييان هه‌يه، ئه‌وان زۆرتر به هۆى متمانه‌له‌ده‌ستنه‌دان، ده‌ستوپێيان به‌‌ستراوه. هاوشێوه‌ى ئه‌م ڕايه، پانيزا [44] جه‌خت ده‌كاته‌وه كه پۆپۆليزم وه‌ك چه‌مكێكى گوتاربێژى، ئاماژه بۆ به‌جێگه‌ياندنێكى تا ڕادده‌يه‌ك ناديارى دياريكردنى ناسنامه ده‌كا، له برى ئه‌وه‌ى پراكتيكێكى تاكه‌كه‌س يان حزبه‌كان بێ. ئه‌وه شێوه‌يه‌كى سياسه‌ته له برى ئه‌وه‌ى جۆرێكى جێگير و چه‌سپاوى ئه‌كته‌ره سياسييه‌كان بێ.
وێڕاى كه كتێبه‌كه‌ى ڕيچارد هوفستادته‌ر [45]“The Paranoid Style in American Politics” (1964) وه‌كوو ديراسه‌يه‌كى سياسه‌تى پۆپۆليستى چاوى لێ ناكرێ، له‌گه‌ڵ ئه‌وه‌یشدا هه‌ندێ تيشك ده‌خاته سه‌ر خه‌سڵه‌ته‌كانى سياسه‌تگه‌لى پۆپۆليستى وه‌ك ستايلێكى گوتاربێژى (به وشه و ده‌سته‌واژه‌كانى ڕيچارد، پۆپۆليزم شێوازێكى "ده‌ربڕين" يان ستايلێكى وتاردان-ه. كتێبى ناوبراو لاپه‌ڕه 4) [46] ستايلى پارانۆيد، به سيما و ئه‌دگارى زێده‌ڕۆييكردن، گومانكردن، جيهانبينیى ناخۆيا و پيلانگێڕى ده‌ناسرێته‌وه. بيچم و ئه‌دگارى ناوه‌نديى ستايلى پارانۆيد، بريتييه له نيگه‌رانيى له‌باره‌ى پلانگێرييه‌كى هه‌مه‌لايه‌ن كه هه‌ڕه‌شه‌ى كۆنترۆڵكردنى ئه‌مريكا ده‌كا و ده‌يه‌وێ بايه‌خ و به‌ها هه‌ره بنه‌ڕه‌تييه‌كانى ئه‌مريكا بگۆڕێ، به لاى هوفستادته‌ره‌وه، به‌رده‌وامى و زاڵبوونى ستايلى پارانۆيد له سياسه‌تگه‌لى ئه‌مريكيدا، به لانى كه‌مه‌وه به‌شێكى بۆ "ئاكامێكى ژيانى بێڕه‌گ و ڕيشه و هه‌مه‌چه‌شنه‌ى ئه‌مريكى ده‌گه‌ڕێته‌وه و له سه‌رووى هه‌موویشيانه‌وه هه‌وڵ و ته‌قه‌ڵڵاى تايبه‌تيى ئه‌مريكايه بۆ ناسنامه‌يه‌كى زامنكراو" [47]. وێڕاى كه هوفستادته‌ر ته‌نيا ته‌كه‌زى له سه‌ر ئه‌مريكا بووه، لێ ده‌ربڕين و ده‌سته‌واژه‌ى هاوشێوه‌ى پيلان و بارى له‌ناكاو له نموونه‌كانى ديكه‌ى پۆپۆليزم له ده‌ره‌وه‌ى ئه‌مريكادا ده‌بينرێ. [48] له‌سه‌ر ئاستێكى زۆر ئه‌بستراكتى تيۆريدا، كتێبه‌كه‌ى 2005ى لاكلاو [49] به شێوه‌يه‌كى تايبه‌تى كاريگه‌ریى هه‌بووه له‌سه‌ر خۆگرتن و چه‌سپانى ميتۆدى گوتاربێژى.
به لاى لاكلاوه‌وه، جياوازيى ڕه‌مزى له نێوان "ئێمه" و "ئه‌واندا" كه گوتارى پۆپۆليستى پێك ده‌هێنێ، نموونه‌يه‌كى "ده‌لاله‌تێكى بۆش"ى پێوه‌ندييه كه ده‌كرێ ناوه‌ڕۆكى جيا به‌خۆوه بگرێ، پشت به پێڤاژۆى كۆمه‌ڵايه‌تى ده‌به‌ستێ. ئه‌م كاتيگۆريیانه له نێوه‌ند‌ى پرۆسه‌يه‌كى "پۆلينكردن و دياريكردن" مانايه‌كيان ده‌بێ كه گرووپگه‌لێكى كۆمه‌ڵايه‌تى وه‌كوو گه‌ل (ئێمه) ڕاڤه بكرێن و به‌ره‌نگارى "ئه‌وانى ديكه"ى چه‌وسێنه‌ر (ئه‌وان)يان پێ بكرێ. وه‌كوو له لايه‌ن پانيزاوه باس كراوه. [50] ئا ئه‌وها ناكۆكى بريتييه له شێوازێكى دياريكردنى ناسنامه كه پێوه‌نديى نێوان فۆرم (گه‌ل وه‌كوو ده‌لاله‌ت) و ناوه‌ڕۆك (گه‌ل وه‌كوو مه‌دلوول) به هۆى هه‌مان پرۆسه‌ى ناولێنانه‌وه هاتوونه‌ته ئارا –ئه‌وه‌ش بريتييه له ده‌ستنيشانكردنى ئه‌وانه كێن كه دوژمنى گه‌لن (و كه‌واته گه‌ل خۆى دوژمنى خۆيه‌تى). پۆپۆليزم ئيدى بريتييه له گوتارێكى دژ به بارى ئارا: بريتييه له به‌شێكى خه‌بات و ململانێيه‌ك بۆ باڵاده‌ستبوون و ده‌سه‌ڵات. [51]
سەرچاوە:
28- Mudde, Cas. 2004. ‘The Populist Zeitgeist’, Government and Opposition, Vol. 39 (4), pp. 542–563, p. 543.
29- Freeden, Michael. 1996. Ideologies and Political Theory: A Conceptual Approach. Oxford: Oxford University Press.
30- Stanley, Ben. 2008. ‘The Thin Ideology of Populism’, Journal of Political Ideologies, Vol. 13 (1), pp. 95-110, p. 98.
31- Mudde, Cas and Cristóbal Rovira Kaltwasser (eds.). 2012. Populism in Europe and the Americas. Cambridge: Cambridge University Press, p. 2.
32- Mudde, Cas. 2007. Populist Radical Right Parties in Europe. Cambridge: Cambridge University Press, Hawkins, Kirk A. 2010. Venezuela’s Chavismo and Populism in Comparative Perspective. Cambridge: Cambridge University Press, Pauwels, Teun. 2011. ‘Measuring Populism: A Quantitative Text Analysis of Party Literature in Belgium’, Journal of Elections, Public Opinion and Parties. Vol. 21 (1), pp. 97–119, and Mudde, Cas and Cristóbal Rovira Kaltwasser (eds.). 2012. Populism in Europe and the Americas. Cambridge: Cambridge University Press, Stanley, Ben. 2008. ‘The Thin Ideology of Populism’, Journal of Political Ideologies, Vol. 13 (1), pp. 95-110, Rooduijn, M, Sarah L de Lange, and Wouter van der Brug. 2012. “A populist Zeitgeist? Programmatic contagion by populist parties in Western Europe.” Party Politics.
33- Pankowski, Rafal. 2010. The Populist Radical Right in Poland: The Patriots. London: Routledge, p.6.
34- Mudde, Cas. 2007. Populist Radical Right Parties in Europe. Cambridge: Cambridge University Press. Pankowski, Rafal. 2010. The Populist Radical Right in Poland: The Patriots. London: Routledge. Arter, David. 2011. Inside the Radical Right: The Development of Anti-Immigration Parties in Western Europe. Cambridge: Cambridge University Press.
35- Rooduijn, M, Sarah L de Lange, and Wouter van der Brug. 2012. “A populist Zeitgeist? Programmatic contagion by populist parties in Western Europe.” Party Politics. Pauwels, Teun. 2011. ‘Measuring Populism: A Quantitative Text Analysis of Party Literature in Belgium’, Journal of Elections, Public Opinion and Parties. Vol. 21 (1), pp. 97–119.
36- de la Torre, Carlos. 2000. Populist Seduction In Latin America : The Ecuadorian Experience . Athens: Ohio University Press.p.4.
37- Hawkins, Kirk A. 2009. ‘Is Chavez Populist?: Measuring Populist Discourse in Comparative Perspective’, Comparative Political Studies, Vol. 42, pp.
Hawkins, Kirk A. 2010. Venezuela’s Chavismo and Populism in Comparative Perspective. Cambridge: Cambridge University Press.
38- Hawkins defines discourse as combining elements of both ideology and rhetoric, and “is manifested in distinct linguistic forms and content that have real political consequences” (p. 1045). For Hawkins (2010), discourse and worldviews are inextricably linked. Populism is defined as “a worldview and is expressed as a discourse” (2010,10); yet “unlike ideology, populism is a latent set of ideas that lacks significant exposition and contrast with other discourses and is usually low on policy specifics” (p. 1045).
39- Kazin, Michal. 1995. The Populist Persuasion: An American History. Ithaca: Cornell University Press.
40- Bos, Linda, Wouter van der Brug and Claes H de Vreese. 2013. ‘An Experimental Test of The Impact of Style And Rhetoric on The Perception Of Right-Wing Populist and Mainstream Party Leaders’, Acta Politica, Vol. 48 (2), pp. 192-208.
41- Hawkins, Kirk A. 2009. ‘Is Chavez Populist?: Measuring Populist Discourse in Comparative Perspective’, Comparative Political Studies, Vol. 42, pp. Pauwels, Teun. 2011. ‘Measuring Populism: A Quantitative Text Analysis of Party Literature in Belgium’, Journal of Elections, Public Opinion and Parties. Vol. 21 (1), pp. 97–119.
42- Deegan Krause, Kevin and Tim Haughton. 2009. Toward a more useful conceptualization of populism: Types and degrees of populist appeals in the case of Slovakia. Politics & Policy, Vol. 37(4), pp. 821–841, p. 822.
43- See also to Rooduijn, M, Sarah L de Lange, and Wouter van der Brug. 2012. “A populist Zeitgeist? Programmatic contagion by populist parties in Western Europe.” Party Politics.
44- Panizza, Francisco. 2005. Populism and the Mirror of Democracy. London: Verso.
45- Hofstadter, Richard. 2008 (1964). The Paranoid Style in American Politics and Other Essays. New York: Vintage Books.
46- Hofstadter “use[s] the term [paranoid style] much as a historian of art might speak of the baroque or the mannerist style” (p. 4).
47- Hofstadter, Richard. 2008 (1964). The Paranoid Style in American Politics and Other Essays. New York: Vintage Books, p. 51.
48- Taggart, Paul. 2000. Populism. Buckingham: Open University Press, p. 103.
49- Laclau, Ernesto. 2005. On Populist Reason. London: Verso. See also: Panizza, Francisco. 2005. Populism and the Mirror of Democracy. London: Verso. Filc, Dani. 2010. The Political Right in Israel: Different Faces of Jewish Populism. London: Routledge.
50- Panizza, Francisco. 2005. Populism and the Mirror of Democracy. London: Verso, p.3.
51- Filc, Dani. 2010. The Political Right in Israel: Different Faces of Jewish Populism. London: Routledge.